ଅତିରୁ ଇତି

ଅତି ସବୁବେଳେ ଅଟେ ବର୍ଜନୀୟ

ଅତି ଅଟଇ ଅହିତ

ଅତି ପରିଚୟେ ନ ମିଳେ ସମ୍ମାନ

ଗରିମା ହୁଅଇ ନଷ୍ଟ ।

ଅତି ଗର୍ବ କରି ଲଙ୍କାର ରାଜନ

ରାବଣ ହେଲା ନିଧନ

ଅତି ମାନ କରି କୈ।ରବ ବିନାଶ

ହତ ହେଲେ ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ।

ଅତି ଲୋଭ ମୋହ ଅତିଷ୍ଠ ଭୋଜନ

ବିପଦ ଆଣଇ ଡାକି

ଅତି ପରିଶ୍ରମେ ଶରୀର ଅସୁସ୍ଥ

ବଇଦକୁ ଥାଏ ଡାକି ।

ସୁନିଦ୍ରା ବିଶ୍ରାମ ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ

କର୍ମ ପରେ ଅବସର

ଯନ୍ତ୍ର ପରି ନୁହେଁ ମାନବ ଶରୀର

ଚାଲୁଥିବ ଅହରହ ।

ଭୁଲିଲେ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ସୀମା ସରହଦ

ଘଟିଥାଏ ଅମଙ୍ଗଳ

ଜ୍ଞାନୀଗୁଣୀ ଜନେ ଆଚରନ୍ତି ଏଣୁ

ଉପଯୁକ୍ତ ବ୍ୟବହାର ।

ଅତି ଚିପୁଡିଲେ ଲେମ୍ବୁ ଲାଗେ ପିତା

ସାଧାରଣ ଲୋକକଥା

ଅତିରୁ ହୁଅଇ ଇତି ସୁନିଶ୍ଚିତ

ସ୍ମରଣୀୟ ସଦା ଶିକ୍ଷା ।