ଅଶାନ୍ତ ମନର ଗୀତି

ମନତଳେ ମୋର ହଜାରେ ଫଗୁଣ

ଦେଇଥିଲ ସଖୀ ବୁଣି

ତଥାପି କେମିତି ନିର୍ଦ୍ଦୟ ହୋଇଲ

ହୃଦୟକୁ ଦେଲ ହାଣି I

ଭଲ ପାଇବାର ମହା ମହୋତ୍ସବ

ପାଳୁଥିଲି ମନେ ମନେ

ଭାବି ନଥିଲି ମୁଁ ଭଙ୍ଗା ହୃଦୟର

ଶବ୍ଦ ଶୁଣିବି କାନେ I

ତୁମ ମନ ସହ ମୋ ମନ ମିଶାଇ

ଗଢିଥିଲି ସ୍ୱର୍ଗପୁର

ଜାଣି ପାରିଲିନି କାହିଁକି ଲୋ ସଖୀ

ଆଖି ହେଲା ଛଳଛଳ I

ପ୍ରୀତିର ପାର୍ବଣ ପାଳିବି ବୋଲି ମୁଁ

କେତେ କରିଥିଲି ଆଶା

ବାଇ ଚଢେଇ ମୁଁ ନିରାଶ୍ରୟ ହେଲି

ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମୋର ବସା I

ମନଖୋଜେ ଯାହା ମିଳେନାହିଁ ବୋଲି

ଶୁଣିଥିଲି ଦିନେ ସଖୀ

ମୋ କପାଳେ ବିହୀ ଲେଖିଦେଲା ତାହା

ଲୁହ ଢାଳିଲା ମୋ ଆଖି I

ତଥାପି ଲୋ ସଖୀ ପ୍ରେମର କଳସ

ମଥାରେ ରଖିଛି ଧରି

ତୁମରି ନାମକୁ ଜପାମାଳି କରି

ଏ ଜୀବନ ଯାଉ ସରି ।