ଅନ୍ଧପୁଟୁଳି

ମୁଁ କଣ ଗାନ୍ଧାରୀ ?

ସ୍ୱୟଂ ବରିଛି ଅନ୍ଧପୁଟୁଳି

ଚାଟଶାଳୀ ଚାଟ ପରି,

ନିତି ରଟୁଛି ଏଠି ସବୁ ଅନିତ୍ୟ

କେହି ନୁହ କାହାର ।

ହେଲେ ଉପଲବ୍ଧି ହେଉ ନାହିଁ

ମାର୍ମିକ ତତ୍ତ୍ୱର

ବୋଧ ହୁଏ ଭଲ ଲାଗେ

ସରଳ ନିର୍ବୋଧତା ବା ମରୀଚିକା ।

ଭଲ ଲାଗେ ତୁମର ସେଇ

ବିରକ୍ତିଭରା କରୁଣା କଟାକ୍ଷ ।

ସେଇ ଟିକକ ତ ମୋର

ବଞ୍ଚିବାର ପାଥୟ

ଆଶ୍ୱାସନା , ତୁମେ ଧାବମାନ ଅନନ୍ତ କାଳ

ମୋ ପଶ୍ଚାତପଦ ରେ

ଦଲକାଏ ଶୀତଳ ପବନ

ବିଶ୍ୱାସ ଯୋଗାଏ ତୁମ ଉପସ୍ଥିତି ର

ଭରି ଦିଏ ଅବ୍ୟକ୍ତ ପ୍ରଶାନ୍ତି

ବିଦଗ୍ଧ ଜୀବନେ ମୋର

ତୁମେ ଅଛ ବୋଲି

ମୁଁ ଆଛି

ୟେ ସମସ୍ତ ସଂସାର ତୁମର

ହେଲେ ମୁଁ କେବଳ ତୁମର

ଏତକ ଯୋଡିବାର ବାକିଅଛି

ବୋଧ ହୁଏ ଜୀବନର ବର୍ଣବୋଧରେ ।