ଅନ୍ଧକାର
ଅନ୍ଧକାର
ଅନ୍ଧକାରୁ ଆଣି ରଜା-ନହରରେ କରିଦେଲ ମୋତେ ରାଣୀ,
କେମିତି କହିବି ତୁମକୁ ମଣିଷ ତୁମେ ତ ପରଶ ମଣି । (ଘୋଷା)
ହୃଦୟରେ ମୋର ଜଗାଇ ଦେଇଛ ପୀରତିର ନୂଆନିଶା,
ଲାଗେ ତୁମକଥା ମୋତେ ଭାରିମିଠା ଅଳପ ଅକୁହା ଭାଷା ।
ତୁମରି ପରଶ ଆହା କି' ସରସ ଯାଚିଦିଅ ମନଜାଣି ।
ଅନ୍ଧକାରୁ ଆଣି ରଜା-ନହରରେ କରିଦେଲ ମୋତେ ରାଣୀ,
କେମିତି କହିବି ତୁମକୁ ମଣିଷ ତୁମେ ତ ପରଶ ମଣି । (1)
ଜୀବନ ନାଆରେ ଆହୁଲା ନ ଥିଲା ତୁମେ ଆସି ହେଲ ସାହା,
ମୋର ମରୁପଥ ମାଟି ଭିଜାଇଲ ଜୀବନ କହୁଛି ବାହା ।
ଆଞ୍ଜୁଳାରେ ମୋର ଢ଼ାଳୁଛ ଅମୃତ କେମିତି କହିବି ପାଣି ।
ଅନ୍ଧକାରୁ ଆଣି ରଜା-ନହରରେ କରିଦେଲ ମୋତେ ରାଣୀ,
କେମିତି କହିବି ତୁମକୁ ମଣିଷ ତୁମେ ତ ପରଶ ମଣି । (2)