ଅମୃତମୟ ଉତ୍କଳ (୧୮)

ଉତ୍କଳ ସଂସ୍କୃତି ଗୌରବ ମହାନ ଅମୃତମୟ ଭୁବନ

ଯହିଁ ବିରାଜିତ ଆଖଣ୍ଡଳମଣି ମହିମା ଯାର ଅନନ୍ୟ

ବାଲେଶ୍ଵରେ ଶୈବ ପୀଠ

ଅମୃତମୟ ସେ ପାଦୁକା ସେବନ୍ତେ ଦୂର ହୁଏ ରୋଗ ଶୋକ ।

ଖିରଚୋରା ଗୋପୀନାଥ ଯେ ପବିତ୍ର କି ଦେବି ତା’ର ଉପମା

ଭଦ୍ରକାଳୀ ବିଜେ ଭଦ୍ରକ ମୂଲକେ ଅନୁପମ ତା ମହିମା

ଚନ୍ଦନେ ଶ୍ଵରରେ ନିଜେ 

ବିଜେ ହୋଇଛନ୍ତି ଶ୍ରୀଚନ୍ଦନେଶ୍ଵର ପାର୍ବତୀ ଙ୍କୁ ଘେନି ସଙ୍ଗେ ।

ଚଡ଼କ ଯାତରା ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଲଭିଛି ନାହିଁ ତା’ର ପଟାନ୍ତର

ସହସ୍ର ଭକତ ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତିରେ ହୋଇଥାନ୍ତି ଯହିଁ ଠୁଳ

ତାଙ୍କ ମହିମା ଅନନ୍ତ

ତାଙ୍କ ପ୍ରସାଦରୁ ସୁଖ ସଉଭାଗ୍ୟ ଭୋଗକରଇ ଭକତ ।

ଇରମ ପବିତ୍ର ରକ୍ତତୀର୍ଥ ଏତ ଉତ୍କଳ ଇତିହାସରେ

ବାଘା ଜତିନି ଙ୍କ ନାମ ରହିଅଛି ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମରେ

ନୀଳଗିରି ପର୍ବତର

ଶିଖରେ ବିଜୟ ମହାସମାରୋହେ ପ୍ରଭୁ ପଞ୍ଚ ଲିଙ୍ଗେଶ୍ଵର ।

ଧାମରା ମୁହାଣେ ମାଆ ଧାମରେଇ ପବିତ୍ର ଅମୃତମୟୀ

ଆଶିର୍ବାଦ କରି ଭକତ ଜନଙ୍କୁ ରଖିଛି ଘଣ୍ଟ ଘୋଡାଇ

ଚାନ୍ଦବାଲି ବନ୍ଦର ର

ପ୍ରାକୃତିକ ଦୃଶ୍ୟ କରେ ଆନମନା ଅପରୂପ ଛବି ତା’ର ।

ସେ ମାଟି ରେ ଜନ୍ମ ଫକିର ମୋହନ ସାହିତ୍ୟାକାଶ ଧ୍ରୁବତାରା

ସଂକ୍ରାନ୍ତି ପୁରୁଷ ବ୍ୟାସ କବି ନାମେ ଯାଣଇଁ ଜଗତ ସାରା

ବାଗ୍ମୀ ଶ୍ରୀମନୋଜ ଦାସ 

ପବିତ୍ର ସନ୍ତାନ ଅମୃତ ମାଟିର ଉତ୍କଳେ ଜହ୍ନ ସଦୃଶ ।

ମାନ ସନମାନ କରି ଅମୃତିମ ଉତ୍କଳ ର ଯୈତ୍ରୀ ଉଡେ

ଗୌରବାନ୍ଵିତ ମୋ ଉତ୍କଳ ଭୁବନ କବି କହେ ଭୂମଣ୍ଡଳେ

ଏହି ମୋ ଜନମ ଭୁଇଁ

ଦେବତା ଗନ୍ଧର୍ବେ କରନ୍ତି ତପସ୍ୟା ଏଠି ଜନ୍ମ ନେବାପାଇଁ ।