ଅକୁହା କଥା

ଅକୁହା କଥା ଯେ କିଛି ହୁଏ ନାହିଁ କହିଁ 

ଜନେ ତାହା କେଉଁ ପରି ଥାଆନ୍ତି ଜଣାଇ ?

ପ୍ରତି ପ୍ରାଣେ ଜାଗେ ନିତି ଅନନ୍ତ ଭାବନା

ପ୍ରକାଶିଲେ ମିଳେ ସିନା ପ୍ରୀତି ମଧୁରିମା ।

ମଧୁମୟୀ ପ୍ରେମମୟୀ ଆନନ୍ଦ ଆହ୍ବାନେ

ସିନା ନିତି ଉଠେ ଭାବ ଯେ ' ଜାଗ୍ରୁତି ଆଣେ ।

କିନ୍ତୁ ଯା ' ବିରାଗେ ଅବା ଅନୁରାଗେ ଜାତ

ସ୍ବପ୍ନମୟୀ ଅନୁଭୁତି ପରାୟ  ସଂଜାତ ।

ହୋଇ ଥାଏ ଚିଦାକାଶେ ନିତି ମୁର୍ହୁ ମୁର୍ହୁ

ଗହନ ଗୋପନ କେତେ ଭାବନା ଯେ ', ବହୁ

ଯାହାକୁ କହିଲେ ଅବା ସହିବ ଯେ କେହୁ !

ଅସହ୍ଯ କୋହ ଓ ଶୋକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ବାପୀଡା

ପ୍ରକାଶନେ ପ୍ରତିମନେ ଆଣେ ଯାହା ବ୍ରୀଡା ।

ଅକୁହା କଥା ସେ ସବୁ ଗୋପନ ମରମେ

ଭାବ ଅନୁଭବେ ଭାଳି ହୁଏ ସିନା ମନେ ।

ମାତ୍ର ଭାଷା‐ ଆଭୁଷଣେ ବିଶୋଭନେ କେବେ

ନ ହୁଏ ଶୋଭାଇ ଅବା କହି କାହା ଆଗେ ।

ଭାବି ହୁଏ ଚିନ୍ତି ହୁଏ ଅନ୍ତରେ ଗୋପନେ

କିନ୍ତୁ କେବେ ଯୋଗ୍ଯ ନୁହେଁ ଯାହା ପ୍ରକାଶନେ ।

ଅକୁହା କଥା ତା' ଅଟେ କହି ଦେଲେ କାଟେ

ଅକୁହା ଆବେଗେ ପ୍ରାଣ ଆହା କି ! ଉଚ୍ଚାଟେ !

ଅକୁହା ବ୍ଯଥା ର ଭାର ଧରି ନିରନ୍ତର

ମରମ ବେଦନା ମନେ ମରଇ ଅଜସ୍ର  !

ହସ ଅଶ୍ରୁ ଓ ପୁଲକ ବୁଣି ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ

ଭାବ ରାଶି ଯେତେ ସବୁ ଜାତ କ୍ଷଣେ କ୍ଷଣେ ।

କୋମଳ ପରାଣେ ସ୍ରୁଜେ  ଦୁର୍ବାର ଯାତନା

ଅକୁହା କଥା ଓ ଯେତେ ଅକୁହା ବେଦନା !