ଅଢେଇ ଅକ୍ଷର

ଅଢେଇ ଅକ୍ଷର ପ୍ରେମର ନିଶାଟା ଅଦିନେ ଲାଗଇ ମିଠା

ଠିକେ ଠିକେ କରି ପ୍ରେମ ବିରିଆନୀ କେବେ ପୁଣି ହୁଏ ଖଟା ।। 

ନ ଛୁଇଁ ପୁଣି ଦେହେ ବୋଳିଯାଏ ପ୍ରେମ ନାମ ଖାଲି ବାସ୍ନା

ମିଛଟାରେ ଖାଲି ଅମାବାସ୍ଯ ଲାଗେ ସତେ ପୂନେଇଁର ଜ୍ଯୋସ୍ନା ।। 

ସଞ୍ଜରୁ ସକାଳ ସବୁଠି ଚହଳ ମଳୟେ ପ୍ରେମର ନିନ୍ଦା

ଡୁବି ଡୁବି ଯାଏ ପ୍ରେମ ସ୍ରୁତି ସବୁ ମଉଳେ ରଜନୀ ଗନ୍ଧା ।। 

ଅଢେଇ ଅକ୍ଷରେ ମରି ମରି ଯାଏ ଅଧୁରା ଏଇ ଜୀବନ

ପ୍ରେମ ପ୍ରେମ ହୋଇ ନିଜକୁ ହଜେଇ ହାରିଲି ମାନ ସମ୍ମାନ  ।।