ଅଭିମନ୍ୟୁ

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧ ରେ ଆଜି

ମଣିଷ ଧାଉଁଛି ଏଠି

ଭେଦିବାକୁ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ

ଏକା ଏକା ଅଭିମନ୍ୟୁ ପରି।  

ସମୟ ରାଜରାସ୍ତା ର

ପ୍ରତିଟି ମୋଡ ରେ,

ଘେରି ରହିଛନ୍ତି ଏଠି

ଅନ୍ୟାୟ ର ସପ୍ତରଥୀ

ପରାହତ କରିବାକୁ

ବୀର ଅଭିମନ୍ୟୁ,

ଅଟକାଇ ରଖିବାକୁ

ସଭ୍ୟତା ଓ ପ୍ରଗତି ର ରଥ। 

ଡରନାହିଁ ଡରନାହିଁ ଅଭିମନ୍ୟୁ!

ଏକା ବୋଲି କର ନାହିଁ ଭୟ। 

କରି ଚାଲ ଧର୍ମ ଯୁଦ୍ଧ

ଥିବା ଯାଏ ଶରୀରର

ଶେଷ ରକ୍ତ ବିନ୍ଦୁ। 

ଅନ୍ୟାୟ ଓ ଅନୀତି ର

ସପ୍ତରଥୀ ଆଗେ

କରନାହିଁ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ। 

ତାହାକଲେ ବୋଲାଇବ

ତୁମେ ପଳାତକ

ଅଭିମନ୍ୟୁ ନାମେ ନିଶ୍ଚେ

ଲାଗିବ କଳଙ୍କ। 

ଅନ୍ୟାୟ ର ପ୍ରତିବାଦ କରି

କେତେ ଅଭିମନ୍ୟୁ ଏଠି

ହୋଇଛନ୍ତି କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ,

କେତେ ଅଭିମନ୍ୟୁ ଏଠି

ପିଇଛନ୍ତି ବିଷ,

କେତେ ଅଭିମନ୍ୟୁ ଏଠି

ଝୁଲିଛନ୍ତି ଫାଶୀ ର ଖୁଣ୍ଟରେ। 

ଜୀବନ ଭୟରେ କେବେ

କରି ନାହାନ୍ତି ସେମାନେ

ଆତ୍ମସମର୍ପଣ। 

ମରଣ ଯାଇଛି ହାରି

ସେମାନଙ୍କ ଆଗେ। 

ବଞ୍ଚିଛନ୍ତି ସେହିମାନେ ଯୁଗେ ଯୁଗେ

ସମସ୍ତଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଦେବାକୁ ପ୍ରେରଣା

କରିବାକୁ ଧର୍ମ ଯୁଦ୍ଧ

ଅନ୍ୟାୟ ଓ ଅନୀତି ସହିତ। 

ଜୀବନ ର ନାମ ଯୁଦ୍ଧ

ଜୀବନର ନାମ ମୁକାବିଲା। 

ଯିଏ କରେ ଅନ୍ୟାୟ ର ମୁକାବିଲା

ଥିବାଯାଏ ଦେହରେ ନିଶ୍ଵାସ। 

ସେ ଅଟେ ଅଭିମନ୍ୟୁ

ସେ ସତ୍ୟ, ସେ କାଳଜୟୀ। 

ମରି ସେ ପାରେନା କେବେ

ହୋଇ କୃଶବିଦ୍ଧ,

ଝୁଲିଲେବି ଫାଶୀଖୁଣ୍ଟେ,

ପିଇଲେ ବି ହଳାହଳ ବିଷ।