ଅଭିମାନ

ରାଗିଛ କି ଧନ ତୁମେ

ଶୁଣୁ ନାହଁ ଡାକ ମୋର

ଏକୁଟିଆ ଲାଗେ ଭାରି

କରିଲ କି ମୋତେ ପର ।

ପ୍ରୀତି ତୁମ କେତେ ମିଠା

ଆଖି ବୁଜି ପିଏ ଓଠ

ଆଲିଙ୍ଗନ କଲାପରେ ପରେ

ଭୁଲିଯାଏ ସବୁ ଦୁଃଖ ।

କାହିଁ ଅଭିମାନ କରି ବସିଛ

ଲୁଚେଇ ରଖିଛ ମୁହଁ

ଋଷିବା ଆସେନି ତୁମକୁ ତଥାପି

କାହିଁ ଅଭିମାନ କୁହ ।

ହଜିଥିଲେ କିଛି ଖୋଜି ଆଣିଦେବି

ଭାଙ୍ଗିଥିଲେ ଗଢ଼ିଦେବି

ତୁମ ପାଇଁ କହିଲେ ଥରୁଟିଏ ମୋତେ

ଜହ୍ନ ଆଣି ହାତେ ଦେବି ।

ଗୁମ୍ ସୁମ୍ ହୋଇ କାହିଁକି ରହୁଛ

ହେଲା ବାବା ଭୁଲ ମୋର

ମାନିଯାଅ ଥରୁଟେ କାନ ମୁଁ ଧରୁଛି

ହସି ଦିଅ ଟିକିଏ ଏଥର ।