ଅଭଦ୍ର ନାୟକ

ମୁଁ ତୁମକୁ ଦେଖିଛି

ବୋଧେ ରେଡଲାଇଟ୍ ଏରିଆର ଶୁନଶାନ୍ ରାତିରେ

କେଉଁ ଏକ ଦେହଜିବୀର ଉଲଗ୍ନ ଛାତି ଉପରେ

ରାତି ସାରା ତାର ଜୀବନ ରୂପୀ ଉପନ୍ୟାସର

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଧାଡିକୁ ଆଙ୍ଗୁଳିରେ ଥାପି ଥାପି

ଧୀରେ ଧୀରେ କରି ସବୁ ପଢ଼ିଦେଇଛି

ଆଉ ଉପନ୍ୟାସର ଶେଷ ପୃଷ୍ଠାରେ

ଖାଲି ଖୁସି ଆଉ ଖୁସି ପାଇଛି

ହେଲେ ସତରେ କଣ ମୁଁ ଖୁସି ପାଇଛି

ନା ଅନେକ କିଛି ହରାଇଦେଇଛି

ପ୍ରତ୍ୟେକ ରାତିରେ ମୁଁ ଟଙ୍କା ଦେଇ

କାମନାର ନିଆଁରେ ମୋ ମାନବିକତାକୁ

ସ୍ବାହା କରିଦେଉଛି ସେଇ ଜଳନ୍ତା ଅଗ୍ନିରେ

ହଁ ଆଜି କେହି ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି

ହେଲେ କେବେ ତ ଜାଣିବେ

ମୋ ବାପା ଭାଇ ସ୍ତ୍ରୀ ମା ନହେଲେ ପୁଅ

ରାତିରେ ମୁଁ ସେଠି ଯାଇ ବୋଧେ ଅନେକ ପୁଣ୍ୟ ଅର୍ଜନ କରୁଛି

ଆଉ ଦିନରେ ଗୋଟେ ଭଦ୍ର ବ୍ୟକ୍ତିର ଅଭିନୟ କରି

ତାକୁ ହିଁ ବେଶ୍ୟା ବେଶ୍ୟା ହଜାର ଥର କହିଛି

ଘରେ ଆସି ଭଲ ପୁଅ ଭଲ ବାପା ଭଲ ସ୍ୱାମୀର ଅଭିନୟ କରିଛି

ଟଙ୍କାରେ ଖୁସିର ଗୋଟେ ସଉଦା କରିଦେଇଛି

ମୁଁ ତୁମକୁ ଦେଖିଛି

ଏଇ ତୁମେ କିଏ???

ବୋଧେ ମୁଁ ବୋଧେ ମୋ ଭାଇ ବୋଧେ ତୁମେ

ଆମ ମଧ୍ୟରୁ କେହିତ ଯାଉଛି

ଆଉ ଏଠି ଆସି ଅଭିନୟ କରୁଛି ହ୍ୱାଇଟ ଲାଇଟରେ

ମୋ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ମାନବ ମରି ସାରିଛି

ସବୁବେଳେ ଖୁସି ଖୋଜି ଖୋଜି

ବଞ୍ଚିରହିବାର ଗୋଟେ ସାଜିଶ କରିଛି

ଜୀବନ ଏବେ କେବଳ ସକାଳୁ ଉଠିବା

ଭିଡ଼ରେ ହଜିବା ଠେଲାପେଲା ଖାଇବା

ରାତିରେ ରେଡଲାଇଟ ଏରିଆର ଅଭଦ୍ର ନାୟକ ସାଜିବା

ନହେଲେ ଘରେ ଆସି ପିଲା ଜନ୍ମ କରିବା ଏଇ ଭିତରେ

ସୀମିତ ରହିଯାଇଛି

କାରଣ ମୋ ଭିତର ପୁରୁଷକୁ ମୁଁ ନଷ୍ଟ କରିଦେଇଛି

ନାରୀର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ପାଇଥିବା ଶରୀରରଟା

ଆଜି କ୍ଷତାକ୍ତ କରିବାର କୁରାଢି ସାଜିଛି।

ତାହାଲେ ମୁଁ କଣ ଖଳନାୟକ

ନା ନା ମୁଁ ଖଳନାୟକ ନୁହେଁ ମୁଁ ଜଣେ ନାୟକ

ହେଲେ ଜଣେ ଅଭଦ୍ର ନାୟକ।