ଅବଦାନ

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧର ସୋପାନରେ ଏକା

ତୁମେ ନାହଁ ବୋଲି ପାଶେ

ଯାତନାର ଲୁହ ଝରିବା ପୂର୍ବରୁ

ଆଖିରେ ଗୋପନେ ମିଶେ ।

ଅମାନ୍ୟ କରି ମୁଁ ତୁମ ଉପଦେଶ

ପାଦ ଦେଲି ପଦ୍ମ ବଣେ

ରାଜିବ ମୃଣାଳ ଶିକୁଳି ପାଲଟେ

ନୟନ ଶ୍ରାବଣ ଯେହ୍ନେ ।

ଲୋକ ଆଢୁଆଳେ ଗୁମୁରି ଉଠେ ମୋ

କୋହ ଭରା ନିତି ରାତି

ବିନା ଅନଳରେ ଜଳୁଛି ଆଜି ମୁଁ

ତୁମେ ନାହଁ ବୋଲି ଭୀତି ।

ପାଶେ ଥିଲେ ମୋର ଶକ୍ତି ବଳ ଆସେ

ସାହାସ ମୋ ବଢ଼ି ଯାଏ

ସହସ୍ର ଯୋଜନ ଦୁଇ ପାଦ ଲାଗେ

ବାପା ବାହୁ ଯଦି ଥାଏ ।

ବୋଧ ସାନ୍ତ୍ଵନା ମୁଁ କେଉଁଠୁ ପାଇବି

କିଏ ସଜାଡିବ ଭାଗ୍ୟ

ତୁମରି ଜ୍ୟୋତିରେ ଆଲୋକିତ ହୋଇ

ଆଜି ମୁଁ ହୋଇଛି ଯୋଗ୍ୟ ।

ଜୀବ ଯିବା ଯାଏ ସଂଘର୍ଷର ଯାତ୍ରା

କରମେ ମୋହର ଯୋଚା

ଆଉ କି ପାଇବି ତୁମରି ପରିକା

ଜୀବନରେ ଏକ ସଚ୍ଚା ।

ଯେଉଁ ଦିଗେ ଦେଖେ ଛଳ ପ୍ରତାରଣା

କୁହୁକ ସହାନୁଭୂତି

ସେ ଚକ୍ରରେ ପଡ଼ି ମୋ ପ୍ରାଣ ଆତଙ୍କ

ଘୁରୁ ଥାଏ ମୋର ମତି ।

ସରଗ ପୁରରୁ ଆଶିଷ ବର୍ଷାଇ

ଦେଉ ଥିବ ଟିକେ ସୁଖ

ତୁମରି ସୁଖକୁ ଆଦରି ବାପା ହେ

ଲିଭୁ ଥିବ ମୋର ଦୁଃଖ ।