ଆତ୍ମାରେ ଈଶ୍ବର ବିରାଜିତ

ମୋ ଏଇ ମଣିଷ ଜୀବନରେ,

କଟିଛି କେତେ ଦିନ ନାହିଁ ମୋ ହିସାବରେ,

ଫଗୁଣର ଫୁଲରେ,

ମଳୟର ପବନରେ,

ଗ୍ରୀଷ୍ମର ଉତ୍ତାପରେ,

ବର୍ଷାର ନାଚରେ,

ଦେହ ଥରା ଶୀତରେ,

ଖରା ଆଉ ବରଷାରେ,

ଶେଫାଳି ଓ ରଜନୀଗନ୍ଧାର

ମହମହ ବାସ୍ନାର ସୁଗନ୍ଧରେ,

କେତେବେଳେ ଉଡ଼ିଛି ମନର ଆକାଶରେ,

ସପନ ମାନଙ୍କର ପଟୁଆରକୁ ଧରି ଆଖିରେ |

କେତେ ବଣ ପାହାଡ଼ ବୁଲି ବୁଲି ଡେଇଁଛି,

କେବେ ସମୁଦ୍ରକୁ ନିର୍ନିମେଷ ନୟନେ ଅନେଇ ରହିଛି,

ସମସ୍ତ କୀଟରୁ ପତଙ୍ଗକୁ ଚିହ୍ନି ତ ପାରିନି,

ସ୍ଥାବରୁ ଜଂଗମ ସରବଂକୁ ଜାଣି ପାରିଲିନି,

ମନରେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଛି କାହା ଦ୍ୱାରା ଏ ସବୁ ପରିଚାଳିତ,

ଲୋକେ କହନ୍ତି ସଭିଙ୍କ ଆତ୍ମାରେ ଈଶ୍ବର ବିରାଜିତ,

ମୋ ମନ୍ଥନରେ ବାରମ୍ବାର ଭାବନାରେ ସମୟ କରିଛି ଅତିବାହିତ,

ହାୟରେ ମୋ ମଣିଷ ଜୀବନ ଖାଲି ହୋଇଛି ମୁଁ ପରାଜିତ |