ଆସ ଅଵତରି

କରୁଅଛି ଗୁହାରି ମାଆ ଆସ ଅବତରି

ଭରିଦିଅ ଶାନ୍ତିପ୍ରୀତି ସଙ୍କଟକୁ ହରି ।

ସମାଜର ଚିତ୍ର କଣ ଦେଖୁନାହୁଁ ମାଆ

ନାରୀଙ୍କର ମାନ ପାଇଁ ହୁଅ ତୁମେ ସାହା ।

ଯେଉଁ ନାରୀ ସୃଷ୍ଟି କରେ ପାଳିଥାଏ ହସ୍ତେ

ସେଇ ନାରୀ ସମାଜରେ ବଞ୍ଚୁଅଛି ଭୀତେ ।

ବଳାତ୍କାର ଆଶଙ୍କାରେ ମନ ଆନ୍ଦୋଳିତ

ନାରୀଙ୍କର ସୁରକ୍ଷା ଯେ ହୁଏ ପରାହତ ।

ନିଜ ଶକ୍ତି ସାମର୍ଥ୍ୟକୁ ଭୁଲିଯାଇ ନାରୀ

ନୟନରୁ ଅଶ୍ରୁଧାର ଯାଉଅଛି ଝରି ।

ଦେବତାଙ୍କ ରକ୍ଷା ପାଇଁ ଧରିଥିଲ ଅସ୍ତ୍ର

ପାପ ନାଶି ଗାଇଥିଲ ସାହାସର ମନ୍ତ୍ର ।

ଭରିଦିଅ ସେହି ମନ୍ତ୍ର ନାରୀର ମନରେ

ତନ୍ଦ୍ରା ତେଜି ଜାଗିଉଠୁ ନାରୀ ନିର୍ଭୟରେ ।

ଜ୍ଞାନ ଦୀପ ଜାଳିଦିଅ ନାରୀ ହୃଦୟରେ

ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହେଉ ନାରୀ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ।

ପ୍ରତିବାଦ କରିବାକୁ ଦିଅ ମନେ ଶକ୍ତି

ଅତ୍ୟାଚାରୀ କବଳରୁ ପାଇବାକୁ ମୁକ୍ତି ।

ଢାଳିଦିଅ କୃପାରାଶି ନାରୀର ପ୍ରାଣରେ

ବିତିଯାଉ ଜୀବନ ତା' ସଂସାରେ ଖୁସିରେ ।