ଆମ ପ୍ରେମ

ତୁମେ ଦେଖୁଥିଲ       ମୁଁ ବି ଦେଖୁଥିଲି

ଦୁହେଁ ତ ଥିଲେ ଅନାଇଁ

ଖୋଜୁଥିଲେ ଦୁହେଁ     ଦୁହିଁଙ୍କ ଆଖିରେ

ରାତି ଯାଉଥିଲା ପାହି

ବୁଡି ଯାଉଥିଲେ      ପ୍ରେମର ସାଗରେ

ହଜାଇ ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ତ୍ୱ

ନ ଥିଲା ଶୋଚନା      ନ ଥିଲା ଭାବନା

ବର୍ତ୍ତମାନ ଭବିଷ୍ୟତ

ପ୍ରେମ ବାରିଧିର         କି ସାଗର ଇଏ

ଜାଣିନାହିଁ ଜାଣିନାହିଁ

ବିନା ସନ୍ତରଣେ            ଡୁବନ୍ତି ସଭିଏଁ

ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଲୋଡା ନାହିଁ

ପ୍ରମୋଦ କୁମାର ଜେନା ©