ଆକାଶ

ସୀମାହୀନ, ଦିଗନ୍ତ ପ୍ରସାରି

ଆକାର ନାହିଁ କି ଶେଷ ନାହିଁ

ନୀଳ ବର୍ଣ୍ଣ ରୂପ ତାର କେତେ

କମନୀୟ !

ଦୂର ଦିଗବଳୟ ଅତନ୍ତ୍ୟ

ମନଲୋଭା, ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ

ତା ଦେହରେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ପଡିଗଲେ

ତା ରୂପ ଆହୁରି ଦିଗୁଣିତ ହୋଇଯାଏ !

ବେଳେବେଳେ ଲାଲ ରଙ୍ଗ ଆକାଶ

ବକ୍ଷକୁ କରିଦିଏ ନବ ଵିଭାହିତା

ତରୁଣୀ ପରି !

ରାତ୍ରିର ଶୋଭା ଅତନ୍ତ୍ୟ ଚିତାକର୍ଷକ

ତାରା ମାନେ ଯେତେବେଳେ ଫୁଟି

ମିଞ୍ଜିମିଞ୍ଜି ଆଲୋକ ବର୍ଷଣ କରନ୍ତି

ଆଉ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଯେତେବେଳେ ଖେଳିଖେଳି

ଗୋଟିଏ ପଟରୁ ଅନ୍ୟ ପଟକୁ

ଗମନ କରେ !