ଆକାଶ କୁସୁମ

ସପନ ରାଇଜ ରାଜକୁମାରୀଟି

ମେଲାଇ କୋମଳ ପକ୍ଷ

ତୋଳିବାକୁ ଚାହେଁ ଆକାଶ କୁସୁମ

ଜହ୍ନ ତାରା ରୂପରେଖ ।

ଜଡ଼ ଜାନ୍ତବର ଆଦିମ ପିପାସା

ଛାଡ଼ୁ ନାହିଁ ତାର ପିଛା

ଧରୁଛି ଜାବୁଡ଼ି ତା ପୁଚ୍ଛ ପଣତ

ଧାଉଁଛି ସେ ପ୍ରାଣ ମୂର୍ଚ୍ଛା ।

ନୀଳ ଆକାଶରେ ମୁକ୍ତ ନୀଳ ପରୀ

ତାହାର ମନ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ

ଘର ଚାରିକୋଣ ପରିସୀମା ମଧ୍ୟେ

କେବଳ ନୁହେଁ ଆବଦ୍ଧ ।

ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନର ନୂତନ ଆଲୋକେ

ଅବଳା ନୁହେଁ ଦୁର୍ବଳା

କରିପାରେ ସିଏ ଅସାଧ୍ୟ ସାଧନ

ଶକ୍ତି ସେ ପରା ଅପରା ।

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ଭାବକଳ୍ପ ତାର

ଉନ୍ମେଷ ନବ ସଙ୍କଳ୍ପ

ଉନ୍ମୋଚ କରିବ ନୂତନ ଦିଗନ୍ତ

ଦେବତ୍ୱର କାୟାକଳ୍ପ ।

ଭାବ ନାହିଁ ତାକୁ କ୍ରିଡନକ ମାତ୍ର

ପୁରୁଷର କ୍ରିତଦାସୀ

ଇଙ୍ଗିତେ କେବଳ ହେବ ଉଠବସ

ହୋଇବ ତା ମନ ଖୁସି ।

ବଳର ପ୍ରୟୋଗେ ହୋଇବ ଶୋଷିତ

ଆତଙ୍କିତ ନିର୍ଯାତିତ

ସହିବ ଅନ୍ୟାୟ ଭାଗ୍ୟକୁ ଆଦରି

ଲୋଟୁଥିବ ତା ମହତ ।

ହୋଇପାରେ ସିଏ ସମର୍ଥା ସମ୍ଭବା

ସ୍ୱାବଲମ୍ବୀ ମହାଶକ୍ତି

ସୃଜିପାରେ ସିଏ ଆତ୍ମ ପରିଚୟ

ସୃଷ୍ଟି ମହାନ ବିଭୂତି ।