ଆଦର୍ଶ

ଅଇନା ସଦୃଶ ନମୁନାଟି ପରା

ଆମ ସମାଜେ ଆଦର୍ଶ

ଅନୁକରଣର ଆଗ୍ରହ ବଢ଼ାଇ

ଯାଚି ଦିଏ ଖ୍ୟାତି ଯଶ ।

ପିତାମାତା ଯା'ର ଏ ଗୁଣରେ ବଳି

ସନ୍ତାନ ପାଇଁ ଦର୍ପଣ

ସେମାନେ ଦେଖନ୍ତି ଆନଙ୍କୁ ଦେଖାନ୍ତି

ଯେତେ ନିଖୁଣ ସୁଗୁଣ ।

ଗୁରୁଗୁରୁଜନ କଢା଼ଇ ନିଅନ୍ତି

ନୀତି ଆଦର୍ଶର ପଥେ

ଜୀବନ ଆକାଶ ଉଜ୍ଜ୍ବଳି ଉଠଇ

ବିକାଶକୁ ଧରି ସାଥେ ।

ମଧୁ, ଗୋପବନ୍ଧୁ ମରି ବି ଅମର

ଏହି ଆଦରଶ ବଳେ

ଚିରଦିନ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଗୁଣ ଗାଥା

ରହିଥିବ ଭୂମଣ୍ଡଳେ ।

ଧରମା, ବାଜିଆ, ବିର୍ସା, ଲଇକ୍ଷଣ

ସୁରେନ୍ଦ୍ର ଭଗତ ସିଂହ

ଗରୀୟାନ ହୋଇ ରହି ଯାଇଛନ୍ତି

କୀର୍ତ୍ତି ଘୋଷୁ ଅହରହ ।

ରାଣୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀବାଇ, ଗାର୍ଗୀ, ମଇତ୍ରେୟୀ

ପୁରାଣର ପଞ୍ଚସତୀ

ଗରୀୟସୀ ନିଜ ମହତ ଗୁଣରେ

ଯୁଗଯୁଗ ପାଇଁ ଖ୍ୟାତି ।

ପିତୃ ସତ୍ୟ ପାଳି ଶିରୀରାମଚନ୍ଦ୍ର

ହୋଇଥିଲେ ବନବାସୀ

ଏକ ପତ୍ନୀ ବ୍ରତ ପାଳି ସେ ଜୀବନେ

ଥିଲେ ପୁରୁଷ ବିଶ୍ବାସୀ ।

ଏକଲବ୍ଯ, ଉପମନ୍ୟୁ, ବେଦବ୍ୟାସ

ପାଳି ନିଜ ଶିଷ୍ୟ ଧର୍ମ

ଦର୍ପଣ ସଦୃଶ ରହି ଯାଇଛନ୍ତି

ବୁଝାଇ ଆଦର୍ଶ ମର୍ମ ।

ଧରମ ଯୁଦ୍ଧରେ ଜିତାଇ ପାଣ୍ଡବେ 

ନୀତି ଆଦରଶ ଦ୍ବାହୀ ।

ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ ଦେବୀ ଗାନ୍ଧାରୀଙ୍କ

ଶାପକୁ ଥିଲେ ମୁଣ୍ଡେଇ ।

ପୁରାଣ ଯୁଗରୁ ଏବ ଯୁଗଯାଏ

କେତେ ଆଦରଶ ଗାଥା

ଅମଳିନ ଅଛି ଆମ ଏ ମହୀରେ

ସଦା ଶୋଭା ବିମଣ୍ଡିତା ।

ଯାହାକୁ ଶୁଣିଲେ ଜାଣିଲେ ଦେଖିଲେ

ପରିବରତନ ସ୍ବର

ଜାଗିବ ହୃଦୟ ବ୍ୟାପିବ ହୃଦୟ

ଧ୍ବନି ଜୟ ଜୟକାର ।

ଭଲ ମଣିଷ ହିଁ ଭଲକୁ ଗ୍ରହଣ

ବିକାଶରେ ରଖେ ମତି

ଏମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ସମାଜେ ବଢ଼ିଲେ

ସମାଜର ଆଗ୍ରଗତି ।

ଆଦର୍ଶ ଜୀବନ ସୁସ୍ଥ ନିରାମୟ

ଜୀବନ ମଙ୍ଗଳମୟ

ତେଣୁ ଚାଲ ସର୍ବେ ହୋଇ ଏକାକାର

ତୋଳୁଥିବା ତା'ର ଜୟ ।

ଝରି ପଡୁଥିବ କରୁଣାଅମୃତ

ବିଭୁଙ୍କର ଶ୍ରୀହସ୍ତରୁ

ତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦେ ଆଦରଶ ରଥେ

ବସି ହେବା ମହାମେରୁ ।