ଆଦିମ ଅନ୍ଧାର

ଆଦିମ ଅନ୍ଧାର

ଚାରି ଚକ୍ଷୁର ମିଳନ ପରେ ନିବିଡ ଆଲିଙ୍ଗନ

ଅକ୍ଟୋପାସୀଅକ୍ଟୋପାସୀ ବାହୁ ବନ୍ଧନ ଚୁମ୍ବନର ବର୍ଷା

ଦେହ ମିଳେଇ ଯାଉଛି ଦେହଳୀରେ-- ଏକାନ୍ତରେ

ସେ ଦେହର ରାଜରାସ୍ତା ଦେଇ

ଅସମ୍ଭବ ଝଡ ଏକ ଉତୁରି ଯାଇଛି ।

ଏବେ ରତିକାନ୍ତ ଦେହ ଓ ଦେହର ଛାଇ

ଫୁଗୁଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିବା ବେଳେ

ମାଡିଆସେ ଏକ ବିଚଳିତ ପ୍ରଶ୍ନ

ଆମେ କଣ ଏ ଯାଏ ସମ୍ମୁଜ୍ଜ୍ବଳ କରିନୁ ପ୍ରଭାତକୁ ?

ପ୍ରଭାତୀ ତାରର ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଆଲୁଅ ଅସ୍ପଷ୍ଟ

ହରବର ତରବର ହୋଇ ଝର୍କା ଖୋଲିଲା ବେଳେ

ଝର୍କା ସେ ପାଖେ ଝରା ଶେଫାଳୀ ଓ ଅତସୀ କୁସୁମ

ମୋ ପ୍ରିୟା ନିଜ ଯାଇଛତି ନିବିଡରେ- ଏକାନ୍ତରେ

ଏହି ଆଦିମ ଅନ୍ଧାରରେ ଯଦିଓ ସେ

ମୋର ସହଚରୀ ଥିଲେ

ସାଧବ ବୋଷୁର ସଲ୍ଲଜ ହସ ସହ ପଚାରିବେ

କାହିଁକି ଏ ବିମର୍ଷତ୍ଵ-ଏକାକୀତ୍ବ– ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ

ମୁଁ ତ ଏ ଯାଏ ସଂଭ୍ରମତାର ଶୃଙ୍ଖଳା ଭାଙ୍ଗି ନାହିଁ

ନା ମାର୍ସିସସ୍‌ର ମୁଖା ପିନ୍ଧୁ ନାହିଁ

ମୁଁ ଓ ମୋର ସମର୍ପିତା ପ୍ରିୟା ତାଳି ଦେବୁ

ଆଂଜୁଳାଏ ଅଶ୍ରୁବିଗଳିତ ଆଦିମ ବିଚାର ।।