ଆବେଗ

ମନରୁ କୁରୁଳି ଉଠେ

ପରିପ୍ରକାଶ କରେ ନିଜସ୍ବ ଭାବ

ଅସଜଡା ବାକ୍ୟ 

କେତେ ବେଳେ ପାଟିରୁ

ବାହାରି ଆସେ ।

ରହେନା ନିଜସ୍ବ ଅକ୍ତିଆର

ସୁଖରେ ହେଉବା ଦୁଖଃରେ

ସୁଖ ରେ ହସି ଦିଏ ଖିଲିଖିଲି

ଦୁଃଖରେ ଗଡ଼ି ଚାଲେ ଲୋତକ

ଅଶ୍ରୁ ହୋଇ ।

ନଥାଏ ତାର ଥୟକୂଳ 

ଯେକୌଣସି ପରିସ୍ଥିତି ରେ

ମନ ବଳକୁ ଟାଣ କରିବା ହିଁ

ଶ୍ରେୟସ୍କର ।

ପାଦ ବଢାଇ ଆଗକୁ ଚାଲ

ଗୋଟାଏ ଇଙ୍ଗିତରେ

ମଣିଷ ଦୁନିଆରେ 

ବଞ୍ଚି ରହେ ।