अज्ञात बेटावर - भाग ६

प्रकरण ६

तुषारने त्यांच्या ऑफिसबरोबर संपर्क करण्यास सुरवात केली. परंतु तिकडून कोणाशीही संपर्क होत नव्हता. राजेंद्र त्याला म्हणाला," असे काही होईल याचा मला अंदाज होताच. म्हणून मी आपल्या टीमला एक दिवसाआड हेलिकॉप्टरने पाहणी करायला यायला सांगितले आहे. आपण काल निघालो म्हणजे आज हेलिकॉप्टर येईल. आपण किनाऱ्याजवळच राहू. कडेकडेने शोध घेऊ. हेलिकॉप्टर दिसले कि मदत मागू." तुषारने राजेंद्रची पाठ थोपटली व त्याच्या हुशारीचे कौतुक केले. इकडे राजेंद्रने सांगितल्याप्रमाणे एक हेलिकॉप्टर त्यांनी सांगितल्या दिशेने पाहणीसाठी निघाले. राजेंद्रने ते बेट कुठे आहे याचा नकाशा दिला होता. ते निघताना राजेंद्र आणि तुषार यांच्या वॉकी-टॉकी वर संपर्क करायचा प्रयत्न करत होते. पण त्यांचा संपर्क होत नव्हता. मग ते दिलेल्या नकाशाप्रमाणे निघाले. राजेंद्रने सांगितलेल्या जागेवर पोहोचले.

परंतु तिकडे कोणतेही बेट नव्हते. त्यांनी आसपासचा सगळा परिसर पिंजून काढला. तरी त्यांना असे बेट सापडले नाही. तरीही बेटावर गेलेली टीम परत येईपर्यंत एक दिवसाआड जात राहायचं असं त्यांनी ठरवलं. कारण बेटावर गेलेले लोक आर्किओलॉजिस्ट होते. त्यांना शोधणं ही सरकारची जबाबदारी होती. इकडे सगळेजण हेलिकॉप्टरची वाट पाहून कंटाळले. संध्याकाळ झाली. वीर कुठेही सापडला नाही किंवा रितूचा काही मागमूस लागला नाही. सगळ्यांनी किनाऱ्यावरून काठाकाठाने संपूर्ण बेटाला फेरी मारली.बेटाच्या सगळ्या बाजू एकसारख्या दिसत होत्या सगळीकडून समुद्रही एकसारखा दिसत होता. नजर फसत होती. आपण नको त्या झंझटीमध्ये पडलो असे त्या दोन नावाड्याना वाटत होते. संधी मिळताच त्याच रात्री एक बोट घेऊन पळून जायचे त्यांनी ठरवले.

 

हळूहळू रात्र झाली जे काही होते ते पोटात ढकलून सगळे बसले असताना,त्या नावाड्यांनी सगळ्यांना तुम्ही झोपा आम्ही राखण करतो असे सांगितले. तुषार त्यांच्याकडे संशयाने पाहत होता. तेंव्हा समीर म्हणाला," इन्स्पेक्टर सगळेच दमलोय. आपल्याला झोपेची गरज आहे. एक दिवस नावाड्यांनी पहारा करू देत. तसेही ते कामचुकार आहेत. दिवसभर बोटींची राखण करायच्या नावाखाली झोपच काढत आहेत. राहू दे जागे ! आपण आराम करू." प्रोफेसर म्हणाले," समीर बोलतोय ते खरं आहे. आज झोप झाली तर उद्या जोमाने काम करता येईल आणि लवकरच ते काम निपटून जाता येईल. हि जागा जास्त राहण्यायोग्य वाटत नाहीये." ते झोपायला गेल्यावर राकेश म्हणाला," या म्हाताऱ्याला आपले दोन मित्र हरवलेत याची काहीच पर्वा नाही उलट त्याला त्याच्या शोधाची पडलीय. मला तर यांच्यावरच डाऊट आहे. चला ! झोपूया सगळे." हळू हळू सगळे गाढ झोपले.

(क्रमशः)