सल..!

कस्तुरी गंधाच्या

मोहासारखी उग्र..

बेबंद तेवढीच बेधुंद..

सलीच्या पायात

चांदण उभ्या रातीच..

तेवढाच काळोखही

अंधाऱ्या खोलीतला..

रुतत आत खोलवर

प्रत्येक स्पंदनाला..

कधी येतं ओठावर

कधी अगदी समोर

अबोल, घुमं..

अलिप्त तितकं आर्त

गुणगुणलेलं मनातलं

सल.. ती.. सलत राहते..