डोळा..!
डोळा..!
पहिल्या प्रेमाचं ते वय सोळा आहे
अन् आज ती सुवर्ण नक्षी तोळा आहे,
हटवली होती उगा सारी गर्दी त्यांनी
माझं वैभव बघण्यास गाव गोळा आहे,
फक्त एक कागदच होता माझा समोर
कितीदा शब्दांचा केला चोळामोळा आहे
ओठांनी हसत राहिलो मी आजसुद्धा
केरातून उचलला कवितांचा बोळा आहे,
शब्दांचे बैल म्हणोत मला हरकत नाही
माझ्या कागदाचा धनी मनवतो पोळा आहे,
कशाला माझी नजर असावी कुणावर
जेव्हा माझ्यावरच प्रत्येकाचा डोळा आहे..!