स्केच

फूल तुझे केश सांभाळीत गेले.

त्या चित्राला फूल न्याहाळीत गेले.

कागदाला लेखणी ती घासताना.

ते शिसेही आसवं जाळीत गेले.

वासुदेव कागदावं मोरकुंचे-  

फेरुनी, त्याची चुरी गाळीत गेले.

ओठ ते का गं गुलाबी दाबले तू.

ओठ रेखांचे ठसे ढाळीत गेले.

पाहिले, त्या तू चित्राला, त्याच वेळी .

लोक जेव्हा ती वही चाळीत गेले.