STORYMIRROR

Minakshi Wakode

Tragedy

3  

Minakshi Wakode

Tragedy

श्वास

श्वास

1 min
215

जगताना हिरमुसल्या कधी उमललेल्या कोमल भावनाजपणारे कोणी भेटले भरले


वळणावळणावरती ठेच लागली

पाऊल सांभाळणारे कोणी भेटले नाही.


एकट्यात कोंडला जीव माझा एकांतात ती रातराणी ही रडली

मरताना आठवल्या फक्त विरहाच्या राती,जीव लावणारे कोणी भेटले नाहीं


 प्रेतावर चढविलेली फुले उडाली निशब्द प्रवास थांबला

श्वास रोखून ठेवावा शेवटच्या क्षणापर्यंत

श्वासात सामावून घेणारे कोणी भेटलेच नाही..



Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy