श्रावणमासी हर्ष मानसी

श्रावणमासी हर्ष मानसी हिरवळ दाटे चोहीकडे;

क्षणात येते सरसर शिरवे क्षणात फिरूनी ऊन पडे !

वरती बघता इंद्रधनूचा गोफ दुहेरी विणलासे,

मंगल तोरण काय बांधिले नभोमंडपी कुणि भासे !

झालासा सूर्यास्त वाटतो सांज अहाहा,

तो उघडे तरू शिखरांवर, उंच घरांवर पिवळे पिवळे ऊन पडे !

उठता वरती जलदांवरती अनंत संध्याराग पहा;

सर्व नभावर होय रेखिल सुंदरतेचे रूप महा !

बलाकमाला उडता भासे कल्पसुमांची माळचि ते,

उतरूनि येती अवनीवरती ग्रहगोलचि की एकमते !

फडफड करून भिजले अपुले पंख पाखरे सावरिती;

सुंदर हरिणी हिरव्या कुरणी निजबाळांसह बागडती !

खिल्लारे ही चरती रानी, गोपहि गाणी गात फिरे,

मंजुळ पावा गात तयाचा श्रावणमहिमा एकसुरे !

सुवर्णचम्पक फुलला, विपिनी रम्य केवडा दरवळला,

पारिजातही बघता भामा, रोष मनीचा मावळला !

सुंदर परडी घेऊनि हाती पुरपकंठी शुद्धमती,

सुंदर बाला या फुलमाला, रम्य फुले-पत्री खुडती !

देवदर्शना निघती ललना, हर्ष माइना हृदयात,

वदनी त्यांच्या वाचुनि घ्यावे श्रावण महिन्याचे गीत !