दोष असती जगतात किती याचे

दोष असती जगतात किती याचे

नसे मजला सामर्थ्य गणायाचे,

दोष माझा परि हाच मला वाटे

दोष बघता सत्प्रेम कसे आटे?

दोष असती जगतात, असायचे

मला त्यांशी तरि काय करायाचे?

प्रेमगंगेच्या शुद्ध सिंचनेही

शुद्ध होई न जो -दोष असा नाही.

गड्या पुर्णा! मज आस तुझी नाही

सख्या न्युना, ये मार मिठी देही

प्रीति माझ्या ह्रदयात करी वास

न्युनतेला पुर्णत्व द्यावयास!!