देवाला रोज म्हणायची की द्रौपदीचे वस्त्रहरण होताना कृष्ण तिचा देव बनून वाचवायला आला..आज तुझ्याच नावाने मला वाहिलंय..रोज म...

समाजाने संधी दिल्याने बहरलेल्या तृतीयपंथीय व्यक्तीच्या कर्तृत्वाची कथा

घरच्यांनी,आई बाबांनी सगळ्यांना तशी काळजी वाटत होती मी एकटी कशी राहीन पण सोबत त्यांना माहीतही होतं की सहसा मी हार मानत ना...

कोरोना या विषयावरील एक कथा

सामाजिक संदेश देणारी वेगळ्या धाटणीची प्रेम'लग्न'कथा

लग्नानंतर माहेरी आलेल्या मुलीचे भावविश्व चितारणारी कथा

हवं तेव्हा तू मैत्री कर, हवं तेव्हा तू प्रेम कर, हवं तेव्हा तू ते मिळवण्यासाठी मला त्रास दे आणि आता हवं तेव्हा तुला वाटल...

मदतीचे हात पुढे आलेले पाहून उर भरूनही येतो. पण याच वाईट काळात घडत असलेल्या पुढील काही घटना पाहून मन हेलावतं आणि वाटतं खर...

नवरा किंवा बाकी सासरची माणस कितीही प्रेमळ असली तरीही आईची जागा घेऊ शकत नाहीत.

आपणही राहू हसत आणि हसवत

आपला बाबा किती मोठं काम करतोय हे सांगितलं की अभिमानाने मुलांचाही उर भरून येतो. आनंदाने तेही म्हणतात मी पण बाबासारखा पोलि...

स्त्रियांना आप्तेष्टांवर अंत्यसंस्काराचा अधिकार याबद्दल भाष्य करणारी कथा

एका आईने दिलेल्या मातृत्वाच्या झुंजीची कथा

एका बार डान्सरच्या मुलीची कथा

एका स्त्रीने एकटीने उभारलेल्या संसारावरील लेख

तेवढी हिंमत स्त्री सोडून कोणामध्येच नाही

प्रत्येक स्त्रीला इथे सूंदर दिसण्याचा,राहण्याचा हक्क आहे. एका व्यक्तीच्या जाण्याने तिच्या मनाचं सौंदर्यही हिरावून घेऊ नक...

इतरांच्या आवडत्या फ्रेममध्ये बसायला मी मलाच विसरुन गेलेले हे त्याक्षणी मला जाणवलं आणि ठरवलं आता कोणी दुसरं चांगलं म्हणाव...

गर्भातील कोवळ्या कळीचा जीव घेतला जातो.. घरातील रूढी परंपरा संसार सांभाळायला मुली सुना म्हणून चालतात पण त्याच घरात मुलगी ...

स्त्रियांशी संबंधित अंधश्रद्धेवर प्रहार करणारी एक कथा

कर्तव्यापलीकडचं तुमचं प्रेमाचं नात सुरू करा. हि अव्यक्त रूपातली गोड प्रेमकथा व्यक्त रुपात येऊ द्या.

आता मीच हॉस्टेलला चालले तर तुलाच माझी आठवण येईल आणि मी तर कॉलेज, अभ्यास या सगळ्यात बिझी असेन..

मुलीच स्वातंत्र्य म्हणजे त्या चार भिंतीतील तिचं सुरक्षित जीवन हे तेव्हा मला कळलं पण पटलं अजिबात नाही.

ऋतूला आवाज देत होते. बराच वेळ झालं तिने दरवाजा उघडला नाही म्हणून माझ्याकडे ठेवलेल्या चावीने त्यांनी दरवाजा उघडला आणि समो...

पहिली संक्रांत धुमधडाक्यात साजरी करण्यात तो तिच्या सोबत होता...त्यानंतरच्या प्रत्येक संक्रांतीला मात्र तो प्रत्यक्ष सोबत...

नवराबायकोत संशयाच्या भुतामुळे झालेले भांडण आणि पुन्हा समेटाची कथा

समोरासमोर हातात हात देऊन,गळा भेट घेऊन आपुलकीने शुभेच्छाची देवाणघेवाण व्हायची. पुन्हा नक्की भेटू हा संकल्प असायचा..ते खरं...

आमच्या पिढीने हे निसर्गसौंदर्य डोळ्यात कैद करून घेतलं पण इथून पुढच्या पिढीला निसर्ग म्हणजे काय कळेल का की निसर्ग त्यांना...

आता खरा श्रीकृष्ण येऊदे अनन्या. किती दिवस परीला कृष्ण बनवणार आहेस?

स्वतःला वेळ द्यावा, स्वतःची हौसमौज करून घ्यावी....आपले प्रेमाचे काही क्षण जगायचे राहून गेले ते जगावे...कोण जाणे किती क्ष...

आपल्याकडेही गुलाबाप्रमाणे झळकणारं आंतरिक तेज आहे...त्याचा साक्षात्कार होणं गरजेचं आहे.

कुंडलीला महत्व कितपत द्यावं हाही सामाजिक प्रश्न झालाय सध्या. कथा वाचून ठरवा कोणत्या गोष्टीला कितपत महत्व द्यावं.

एका स्त्रीला क्षणाक्षणाला ही देवीची रूप घेऊन संसार टिकवावा लागतो, पुढे न्यावा लागतो. स्वामिनी सारख्या असंख्य स्त्रीया आह...

आजपर्यंत कोणत्याही शेतकऱ्याच्या बायकोने कर्जबाजारी झाली, दोन वेळच जेवायलाही मिळत नाही,मुलांचं भवितव्य काय उरेल या चिंतेन...

. भेटायची वेळ नाही येणार आपल्यालाच ती काढावी लागेल तेव्हा फार विचार न करता आणि वेळ न दवडता भेटा जिवलग मैत्रिणींना आणि कर...

पण अशा विकृत मनस्थिती असणाऱ्या माणसाला शिक्षा के आणि केव्हा? अरुणा शानबागच उदाहरण ओल्या सगळ्यांसमोर आहेच.

प्रबळ इच्छाशक्ती, जिद्द सोबत तिची मेहनत,श्रम या सगळ्यांनी तिचं स्वप्न तिने पूर्ण केलं. आपल्या जिद्दी सोबत श्रमाच महत्वही...

खर तर भारतातील ग्रामीण भागात अंधश्रद्धा, गैरसमज, स्वछतागृहे, मुलींचं अर्धवट शिक्षण, हुंडाबळी, कमी वयात लग्न अशा कितीतरी ...

हेच सगळं या प्रथेत, धर्मात सांगितलंय का?? आणि कोणी सांगितलं???

शहीद म्हणजे काय कळत नाही पण ती त्याला सांगते की तू आता खूप लांब लढायला गेलायस जिथून तू कधी येशील ते माहीत नाही.

गृहीतच तर धरता तुम्ही मला...पण त्यावर माझही काही मत असत हे लक्षात कधी येणार तुमच्या ?

संसाराच्या या प्रवासात कोणा तरी एकाला मागे राहावं लागतं कोणाला तरी पुढे जावं लागतच.

शरीराला झालेले घाव आपण दोघे मिळून भरून काढू पण तुझ्या मनापासून मला वेगळं नको करू.

निसर्गातल्या असंख्य गोष्टींकडून मी रोजच काहींना काही सकारातत्मक शिकत असते.

माहेरवाशीण, पाहुणी हे शब्द लग्न झालं की किती जिव्हारी लागतात नाही का....

वंशाचा दिवा हवा म्हणून पणती नाकारू नका. तीच घर उजळवते

त्याला समाज सुधारक फक्त इतिहासातच ठेवायचे नव्हते, वर्तमानकाळातही आहेत हे दाखवायचं होत.

एकदा एक प्रश्न आपल्या मनाला विचारावा की, स्त्रीच्या नवऱ्याचा मृत्यू झाला म्हणून ती जिवंत असतानाच तिचं स्वेच्छेने आनंदाने...

राखीच्या त्या धाग्याने तुमचं नात अजून दृढ बांधलं जात.