प्रित
प्रित
युगेंयूगे असावी अशी सुंदर
निवळलेली भोवताली हवा
स्वच्छ धुतल्या काचे आडून
प्रीतीचा हा उजळला दिवा
प्रित फुलावी हळुवार पावलांनी
मनाच्या खोल गाभाऱ्यात रुजावी
दुःखाच्या विषारी दाट अंधाराला
हलाहल सारखं हळूच गिळून उरावी
आली प्रेमाचा लेवून शेला
पुन्हा कर सुरवात नव्यानं
विश्वासाची कळी उमलली
पुन्हा ये तू सारं विसरून
वेदनेचा काहूर शांत होईल
फुंकर घालशील जर प्रेमानं
गहिवर संपेल त्या जखमांचा
चंदनाच जणू त्यावर लेपण
प्रीतीचं सप्तरंगी इंद्रधनू दिसेल
नीलवर्ण होईल सारं नभांगण
अवघी सृष्टी करेल स्वागत
होई जेव्हा अद्भुत मिलन