प्रेमाचा पाऊस
प्रेमाचा पाऊस


आज पावसाची सर
आली भरभर
हा सोसाट्याच्या वारा
सोबत पावसाच्या संतधारा
हा थंड गारवा
होई अंग शहारा
मी निघालो बेफाम साईकलवरून
मग काय...
चिखल गवतावरून
खडबड रस्त्यावरून
घसरलो एकदाच दगदावरुन
आपटलो धपकन
चमक भरली कमरेत चटकन
एकीने मदतीचा हात दिला पटकन
तिला बोललो आपण??
ती बोलली हलक्या स्वरांनी
लाल ओठांनी
अहो! सावकाश..
सांभाळून जरा..
तिच्या हाताचा तो स्पर्श
मी झालो ना हर्ष
काय तिची अद
ा
मी झालो ना एकदम फिदा
येन तारुण्य ती रूपवान
आता मला माझेच नव्हते भान
जणू उर्वशी मेनका
जशी ती अप्सरा
साडीने चिंब भिजून
काय दिसत होती सजून
मोगरा तिच्या केसातला
सुगंधाने बहरलेला
नजरेला नजर देऊन
तिचा तो बहाणा
मी चक्क झालोना तिचा दिवाना
तिच्या नजरेचा तो बहाणा
मी ताडकन झालो दीवाना
चक्क दोघे प्रेमात पडून
मग काय..
दोघेजण एकमेकांचा हातात हात धरून
गेलो दोघे बेधुंद सायकलवरून.