STORYMIRROR

स्वप्नील चंद्रकांत जांभळे

Tragedy

4  

स्वप्नील चंद्रकांत जांभळे

Tragedy

हुंदका

हुंदका

1 min
15

हुंदका 


देवा गाभाऱ्यात तिने

पदर पसरलेला 

तुझ्याच सेवकांनी 

नरड्याचा घोट आवळला 


म्हणे घंटीने

देव जागे होतात

मग किंचाल्ल्याने 

का नाही होत 


हुंदके देउन ती 

अक्षरशः थकली

तुझ्याच डोळ्यांसमोर

अब्रू शेवटी गेली


रोज भक्ती भावाने 

तुलाच ती पुजत होती

आधीच त्या नराधमांना 

नरकात लोटायची होती 


तुझी सेवा करणे हा 

फक्त बहाणा होता

नराधमांनाचा भक्तांना लूटायचे

हाच डाव होता 


घरच्यांनी छळले म्हणून 

आश्रयाला देऊळ गाठले

नालायकांनी शरीराशी 

खेळून एकदाचे संपवले


लवकरात लवकर न्याय

 दया अक्षता म्हात्रेला 

भरचौकात गोळ्या झाडा दोषींना

हा माझा इशारा सरकारला



Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy