STORYMIRROR

Kshitija Kulkarni

Tragedy

2  

Kshitija Kulkarni

Tragedy

फुललेलं फुल

फुललेलं फुल

1 min
34

वयाच मध्य गाठल्यावर कळतं

बालपण नक्की काय असतं

रडताना डोळे भिजत नाहीत

बघताना जाणीव होत नाहीत

हसताना काहीतरी राहून जातं

चालताना पायातलं गळून पडतं

विचार विचांरात असं काहीसं

परत यावं आहे तसं

खेळणं बागडणं कायमचं जाऊन

फुललेलं फुल गेलं कोमेजून


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Tragedy