पहिल्या पावसाची लावणी

अहो यावं यावं सख्या साजणा, मनमोहना ।।

आला पाऊस पहिला, मिठीत मज घ्याना ।।धृ।।

कशी मदन ज्वराने वसुंधरा तापते ।

विरहिणी वाट त्या वरूणाची पाहते ।

प्रतिक्षेत तयाच्या दुःख किती साहते ।

तुम्हाविना जीव घाबरा उभारी मज द्याना ।।१।।

इष्काची इंगळी, कधी कशी चावली ।

होता मदनबाधा ज्वानी अंगी दाटली ।

चोळी जरीकाठाची दंडावरी फाटली ।

अशा वेळी दूर का? जवळ जरा यांना ।।२।।

येता गंध मातीचा उंडारली ती हरिणी ।

मन पतंग होऊन, फिरु लागे नभांगणी ।

नभी चोरून बघते शुक्राची ती चांदणी ।

गोडी यौन रसाची चाखून जरा बघाना ।।३।।