नाजुकसे फुलपाखरू
नाजुकसे फुलपाखरू
नाजुकसे फुलपाखरू
पळावयास लागले,
साऱ्या फुलांचे मुखडे
वळावयास लागले!
सोडले त्याने तेव्हा
उमलत्या कळ्यांचे रस्ते,
तिरपे कटाक्ष जेव्हा
कळावयास लागले!
पाकळ्या गुलाबी कसल्या,
पाहुनी नजारे कसले
फडफडत्या पंखांनी जेव्हा
रंग उधळावयास लागले!
आता मकरंदही संपला,
नाही गोडवा कसला,
फुलणारे प्रेमबंध तेव्हा
ढळावयास लागले!