माझी आई !!

किती गाऊ गुणगान तिचे ?

किती बांधू कौतुकाचे इमले ?

कठोर कधी ती कोमल भासे ,

स्त्रोत वाहे निर्मळ मनीचे !

   ना वाहिले ओझे दुःखाचे,

   नाही कधी सुखाने हुरळले ...

   हास्यवदनाचे ओढून मुखवटे ,

   दुःख,वेदना निगुतीने लपवले ?

समजूनही कधी न उमगली ,

ना तिची महती कळली .

स्वतःमध्ये परिपूर्ण अशी ही ,

ती तर माझी आई होती !!