कविता " जाण "

शाळा सगळ्याच बंद

घरात विद्यार्थी बंद

मास्तर ऑनलाईन दंग

याची समाजासी जाण ।

 बाप माझा सकाळीच

 घेतो चारचाकी गाडा

 गली-गलीत विकतो

 बाप ताजा भाजीपाला।

गली-गलीत फिरोनी

जमा करितो रूपया

कसा घेईल तो फोन

याची शाळांशी जाण ।

उन्हात गल्या फिरोनी

बाप शब्दाला जागतो

मुला भविष्याची जाण ।

चिमटा पोटाला देतो

स्वप्न बाप मुलाचे

साहेब होणे बघतो

मास्तरा देव जाणतो।

म्हणोनी सर्वा सांगतो

विधार्थी माना आपले

हेची ते खरे दैवत

विलास मास्तरा जाण ।