कधीकाळी

आमच्याही डोक्यात कधीकाळी ,

टिकटिक वाजायची .

अन् काय सांगू ती !!

कशी लाजायची ?

ती यायची ती बघायची 

एका शपथेवर ,

जोडी जगायची ...

बाग होती फुलं होती,

कानात तिच्या डुलं होती .

माझं डोकं तिची मांडी ,

चारचौघात मात्र कोंडी होती.

आडोशे गुलाबी मंतरलेले ,

चुंबानाचे श्वास होते.

माझे तिचे विरहात ,

कडक उपवास होते .

पत्रं होती, कार्डं होती .

समाजमान्यता हार्ड होती .

तरीही प्रेम तग धरून असायचे 

 कारण तेव्हा आतासारखे ,

अफेअर नसायचे!! 

अफेअर नसायचे !!!