काहूर...

दाटून आभाळ आले सोबत डोळेही भरून आले मनात हुरहूर हदयात काहूर 💧

पाऊस रूते खोल जखमांवर💧

 साऱ्या दुखर्‍या आठवणींचा अंगार 💧

सांधताना पावसाला घरभर पसरलेल्या माय व्हायची किती बेजार 💧

डोक्यावरचा पदर उबदार माय बापाची कुचंबना तेव्हाच कळली होती 💧

मोठेपणी शिकून मोठे घर घेण्याची इच्छा तिथेच जन्मली होती 💧

घर कोरडे कराया माय शोधते कपडा सुका 💧

बापाच्या घामाचा वास धुण्या सारा पाऊस पडे फिका 💧

 आला पाऊस पाऊस आला पाऊस पाऊस सारे घराच्या दाराआड💧

आला पाऊस पाऊस जीव मायेच्या पदराआड 💧

आता घर इतकं मोठं मजबूत पाऊस कधी येऊन गेला हे समजत नाही💧

 साऱ्या सुखसुविधा घर जोमान ऊभ 💧

 आईच्या पदराची कुठे हरवली ऊब 💧हा करून विचार मनी उठते काहूर 💧