"कागदाचे विमान" (मराठी कविता)

बालपणी ची आठवण

कागदाचे विमान बनविता बनविता

मनात आलेले दर्पण

लांब-लांब भरारी घ्यायचे

मनातल्या मनात स्वप्नातले झोखे

दूर सर्वांना घेऊनि जायचे वर

निराळेच होते ते बालपण

आणि वेगळीच ती स्वप्नलोकातली

परी बसलेली कागदांच्या विमानावर

वेळ, वर्ष आणि काळ वर्षों नि वर्ष निघून गेले की

पण त्या स्वप्नांच्या पलीकड़े

पाठलाग करणारी मी एकटीच 

पळत होती आणि का,कुठे,कशाला

हे माहित नसताना ही आयुष्याच्या 

वाहत्या मार्गावर ह्या न थांबणारा प्रवासात

मन मात्र अजून हरवलेले कागदाचे

विमानच शोधत फिरतय हो.