हूर हूर...!
हूर हूर...!
हूर हूर ज्या क्षणांची
मनोमनी लागून होती
ते क्षण येता जीवनी
मज लाज वाटत होती...
लाजा होमाचा क्षण
असतो मोठा विलक्षण
सर्व सर्व अर्पूनी
येती जीवनी सौख्याचे क्षण...
अंग अंग मोहरते
तनु काया सर्वची लाजते
मनात दोघांच्याही दिसते
सनई चौघडे दिसती वाजते...
सारे सगे सोयरे वाटती परके
जोडीदार येता राजकुमार जीवनी
एकची नाव सदा राहते सदा
अंतरातल्या त्या गोड कवनी...
तो माझा मी त्याची
जाण उरात घर करते
विश्वची सारे थिटे पडता त्याक्षणी
त्याचीच प्रतिमा फक्त हृदयी उरते....