गुरू-घ्यावा पारखून
गुरू-घ्यावा पारखून
सर्व सृष्टी असे माझी
गुरु कल्पतरू सम
निरपेक्ष दाता तीच
तिला वंदिते प्रथम
जन्मदाते असतात
गुरु आणिक पालक
अविश्रांत कष्ट त्यांचे
तेव्हा घडते बालक
अक्षरांशी होते मैत्री
छान लाभता शिक्षक
मिळे ज्ञान सर्वांगीण
गुरुजन परीक्षक
स्वयंपूर्ण होण्यासाठी
देती ज्ञान व्यवहार
असे निरक्षर जरी
अनुभवी, जाणकार
अध्यात्माच्या दुनियेत
खरा साधू ओळखावा
असे निरीच्छ, नि:संग
गुरु तयासी मानावा
मनाचीही शिकवण
नको राहूस रिकामा
पर उपकार कार्य
पुण्य तेच येई कामा
आधुनिक जगतात
गुरु समाज-माध्यम
उपयोग हो चांगला
जर बाळगु संयम
सत्गुरूंची आयुष्यात
ऐसे भेटे मांदियाळी
पारखुन घ्यावे नीट
फसगत येई भाळी