गजरा...
गजरा...
भरजरी पैठणीत सजलेली ती,
हातामध्ये मोहरलेला तो हिरवा चुडा,
गळ्याभोवतीची ती नाजुक ठुशी ,
अन् त्यात तिच्या पैंजनाची छुमछुम ...
ते मोहक द्विपर्णी गुलकंदाचे ओठ ,
काजळाने कोरलेले पाणीदार डोळे ,
कपाळावर थाटलेली ती चंद्रकोर ,
अन् या सौंदर्यात भर पाडणारी ती नथेची कोयरी….
काळेभोर केस ,
त्या केसांचा तिने विणलेला तो रेखीव अंबाडा ,
या सौंदर्याला साद घालणारी ति नाजुक बट ,
हे रूप आरशात पाहुण लाजेने खुललेला तिचा चेहरा….
केशरी रंगाची आबोली,
पांढरा मोगरा ,
या दोन्हींचे गुंफण करून,
साधलेला तो सुंदर गजरा….
तिच्या नक्षत्री रुपाचे ते मोहजाल ,
त्या मोहजालात नकळत फसलेल माझं मन,
अन् त्या रुपाला अजुन बहर यावा म्हणुन ,
तो गजरा तिच्या वेणीत माळणारा मी ….
हे घडताना शहारलेलं तिच अंग ,
जणु त्या फुलांचा मंद सुगंध ,
लाजेने चुर्र झालेल्या आमच्या नजरा…..
असाच काहीसा होता तो आठवणींतला गजरा…