दूर राहिले गाव

दूर राहिले गाव आता दूर राहिले नाव 

भेटण्या मागे वळता परके जाहले भाव 

येता आठवणी यातना नसता साठवणी

एक अनामिक ओढ अजूनी जागले घाव 

आज दूर राहिले गाव अस्तित्वाचा कुठे ठाव 

मनीच्या तळाशी असे वादळसम स्वभाव 

थिजलेली जीर्ण नजर ही पुसते पावलास 

कुठे तुझ्या मनातला तो तुझा असा एक गाव 

दूर राहिले गाव आता दूर राहिले नाव 

भेटण्या मागे वळता परके जाहले भाव 

क्षीणली नजरेतील आस आता एकली ती वाट 

भोगल्या रुजल्या व्यथांचा का भासे अभाव 

जाणीवांच्या खुणटल्या वाटे परक्या त्या संवेदना 

आपल्या छबीस ही विसरली कशी ती छाव 

परतुनी जाऊ कुठे वाटा दावती अनोळखी छवी 

आज हरवली वाटे जाणीवांचा उरी होता भराव 

दूर राहिले गाव आता दूर राहिले नाव 

भेटण्या मागे वळता परके जाहले भाव 

नसता उठाठेव मनिले जी अस्तित्वाची झुळुक

घरटं प्रेमाचं मागं राहिलं नाकरेत कोरडे भाव 

अस्तित्वासाठी दिला स्वाभिमानी पायदळी 

अमान्य करतात तेच आपले कसे मी जाणवे 

आज येता अाठवणी नसता मनी साठवणी 

सारा गाव जमलाय बोलायला परका भाव 

अभावात होते त्यांच्या काय वाईट जाणले 

कळता आपुलकीचे नाते परके जाहले गाव 

दूर राहिले गाव आता दूर राहिले नाव 

भेटण्या मागे वळता परके जाहले भाव