ലൈബ്രറി
പ്രൊഫൈൽ
दुर राहीले गाव...
दुर राहीले गाव...
दुर राहिले गाव आता दुर राहिले नाव
भेटण्या मागे वळता परके जाहले भाव
येता आठवणी यातना नसता साठवनी
एक अनामिक ओढ अजूनी जागले घाव
आज दुर राहिले गाव अस्तिवाचा कुठे ठाव
मनीच्या तळाशी असे वादळसम स्वभाव
थिजलेली जीर्ण नजर ही पुसते पावलास
कुठे तुझ्या मनातला तो तुझा असा एक गाव
दुर राहिले गाव आता दुर राहिले नाव
भेटण्या मागे वळता परके जाहले भाव
क्षीणले नजरेतील आस आता एकली ती वाट
भोगल्या रुजल्या व्यथा चा का भासे अभाव
जाणीवांचया खुणटल्या वाटे परक्या त्या संवेदना
आपल्या छबीस ही विसरली कशी ती छाव
परतुनी जाऊ कुठे वाटा दावती अनोळखी छवी
आज हरवली वाटे जाणीवांचा उरी होता भराव
दुर राहिले गाव आता दुर राहिले नाव
भेटण्या मागे वळता परके जाहले भाव
नसता उठाठेव मनिले जी अस्तिवाची झुळुक
घरटं प्रेमाचं माग राहीले नाकारत कोरडे भाव
अस्तित्वा साठी दिला स्वाभिमानी पायदळी
अमान्य करतात तेच आपले कसे मी जानावं
आज येता अठवणी नसता मनी साठवणी
सारा गाव जमलाय बोलायला परका भाव
अभावात होते त्यांच्या काय वाईट जाणले
कळता आपुलकीचे नाते परके जाहले गाव
दुर राहिले गाव आता दुर राहिले नाव
भेटण्या मागे वळता परके जाहले भाव
