धुकं

या धुक्याचा स्पर्श, 

जसा- 'आभासी' तनाला...,

तसाच तू जवळ असतोस ,

वेड्या मनाच्या...!!!

दाटुनी धुके येता ,

अस्पष्ट सारं होतं .

तुझ्या आठवणी जाग्या;

अन धुंद मन होतं !

आठवांचे गाव आणि,

झुळझुळणारा झरा .

झुळझुळणाऱ्या पाण्यामध्ये,

साजण माझा उभा...!

चेहऱ्यावरचं हसू रांगडं,

अन मर्दानी ताठा...!

डोळ्यांनीच करी इशारा,

आणे अंगावर शहारा...!

कसा केलास इशारा असला?

मी इतकी गुरफटले ;

माझ्या साऱ्या अस्तित्वालाच,

'धुकं' आज समजले...!