अस्मान - भरारी

आकाशाला गवसणी घालायला निघाला आहे तो |

आभाळातही रंग भरायची क्षमता बाळगतो ||

पंख पाखरांचे घेऊन अस्मानी उडू जो पाहतो |

गरुड-भरारी घेईन नभांतरी, ही जिद्द मनी धरतो ||

बालपणी खेळला अंगणी, चेंडू हाती घेऊनी |

मायेने निजवीतसे माता, चंद्र त्यास दावूनी ||

परी त्यास लागली ओढ नित सूर्य-दर्शनाची |

दिशा दावी जो जगा, तेजाने तळपत्या भास्कराची ||

आकांक्षा बाळगी मनी तो भव्य भविष्याची |

पायऱ्या चढताना शिडीच्या, साथ आत्मविश्वासाची ||

ध्यास लागला एक मनाला, करू आभाळाला स्पर्श |

आदित्याला कवेत घेऊन करीन साजरा हर्ष ||