आला भरून पाऊस
आला भरून पाऊस
शब्द बोलके बोलके
झाले अर्थहीन आता
आयुष्याच्या गणिताचा
किती गिरवावा कित्ता
ऊर दाटुनिया आला
दु:ख झेलून झेलून
तुझी आठवण रोज
पितो ओंजळी भरून
नको तिचं पायवाट
पुन्हा नकोच गाऱ्हाणे
एका एका क्षणासाठी
किती झुरत रहाणे
येतो भरून पाऊस
कधी कधी काळजात
उभ्या देहात पेटतो
होऊनिया झंजावात
कधी ऊन सावलीचा
वाजवितो रोज पावा
दिठीमध्ये लपवितो
अंतरातील ओलावा
आला भरून पाऊस
स्मृती आल्या झराझर
थेंब ओलेती क्षणांचा
ओघळला गालावर