സ്വപ്നത്തിന്റെ വാതായനം.

വരികവരിക വസന്തമേ ഈ 

ഭൂമിതൻ മേലാപ്പിൽ 

വനപുഷ്പ്പ കംബളമായ് വിരിഞ്ഞു

നിന്നീടണം സുശോഭമായ്!

സ്വപ്നങ്ങളുടെ വാതായനങ്ങൾ

തുറന്നുവരുമ്പോൾ അവിടെക്കാണും

നീല ജലാശയത്തിലൊരു 

മത്സ്യജലകന്യകയായ് നീ

നീന്തിത്തുടിക്കുന്നതു കാണുമാറാകണം.. !

എന്റെ ചിനപ്പിട്ട ചിന്തകൾക്കിട-

യിലൂടെ വീശുമൊരുമന്ദമാരുതൻ 

പോലൊരു കനവുപോൽ കാവ്യമായ്  

നീയെൻ തൂലികത്തുമ്പിലൂടൊഴുകി-

പ്പരത്താൻ കഴിയുമാറാകണം.. !

അതു കണ്ടിട്ടും കേട്ടുമറിഞ്ഞിട്ടു-

മോമലേ നിന്റെയനുരാഗ നദിയിലൂടെ-

നിക്കൊന്നു നീന്തിത്തുടിച്ചുമുങ്ങാം-

കുഴിയിടുവാനാകണം !

അഞ്ജനക്കണ്ണെഴുതിയ 

ആരാമകന്യകേ ആ അസുലഭ

നിമിഷത്തിനായ്, 

വാനവും ഭൂമിയും അറിയാതെ

നിനച്ചിരിപ്പുണ്ടു ഞാൻ 

മയക്കത്തിനുമപ്പുറത്താദ്യ

സുഷുപ്തിക്കായി !