മനസ്സിന്റെ ദുഃഖം

മഴതുള്ളികൾ നിർത്താതെ 

ചിണുങ്ങിപ്പെയ്യുന്നീ രാത്രിയിൽ 

മിഴിനീർ പൊഴിഞ്ഞ് 

ഏകാന്ത ചിത്തനായി 

ദുഃഖങ്ങൾ പേറി അലയുമ്പോൾ

നിദ്രയും നീരസത്തോടെ

വിടപറഞ്ഞകന്നുപോയി....

ഏറിയ നിരാശയാൽ

കണ്ണീർ പൊഴിക്കുന്ന

മനസിൻ മണിവീഥിയിൽ

മറക്കാൻ കൊതിച്ചതൊക്കെയും

ഒരു നിശാശലഭമായി

ഈ മഴയിൽ പറന്നുയർന്നു.

കഠിനമാം ദുഖത്താൽ 

തുളുമ്പിടും നയനങ്ങളിൽ 

മിന്നൽ കിരണങ്ങൾ

പടവാളുപോൽ വെട്ടിതിളങ്ങുമ്പോൾ 

തളരുന്നു എൻ ജീവിത സങ്കല്പങ്ങൾ 

നീളുന്നു ദുഃഖത്തിൻ കാൽപാടുകൾ...