તારૂં વરસવું

તારા વગર આમ જ પલળીને બળવું,

ભીની ભીની ને ભવ્ય બુંદોથી સળગવું !

ને આ પહેલા પહેલા વરસાદમાં જ જો,

ઇન્તજારની આગમાં બળીને તડપવું !

પછી તો એક બુંદના શીતળ સ્પર્શ થકી,

ભીતર છુપાયેલી આગનું સળવળવું !

આ કેવી અજબ ગજબની અંતર જ્વાળા,

જલતા જલતા પણ પાછું થરથરવું !

ને ઉપરથી ભય ભયાનક મેઘાડંબરનો,

ને એમાં તારી યાદોના વાદળોનું ગરજવું !

યાદોનું ઈંધણ તો ઓર ભડકાવે આગને,

ને આ વીજળીનું નાગણ બનીને ડંસવું !

આસમાનમાંથી પાણી વરસે છે કે શરાબ?

અમારે તો આ ધોધમારમા પણ તરસવું !

"પરમ" અગ્નિમાં જલી ને નિખરી હું આજ,

"પાગલ" કરી ગયું મને આજ તારું વરસવું !