સમ્રાટ અશોક
સમ્રાટ અશોક


દસ વર્ષની ઉંમર,
અશોક એનું નામ,
કચરો અને પ્લાસ્ટિક
વીણવાનું રોજનું એનું કામ !
દિવસ રાત એ મહેનત કરતો,
ભૂલી ને સઘળાં આરામ,
છતાંય ભૂખ્યું સૂવું પડતું,
જ્યારે મળે ના કામ નો દામ !
કદાચ તે પણ જાણતો હતો,
કે આમ ને આમ પહોંચી જશે,
એ પ્રભુ ના ધામ !
વરસાદે પળલ્યો,
ઉનાળે તપ્યો,
શિયાળે ધ્રૂજ્યો,
બીમારી એ રડ્યો,
ચક્કર ખાઈને પડ્યો,
ડૉક્ટર એ તરછોડ્યો
તોય ના એ ડર્યો !
ક્યારેક રસ્તા પર અમીરોએ કરી બદનામી,
ક્યારેક સમાજે કહ્યો ચોર તો ક્યારેક ગુલામ !
તો પણ સૌ કોઈ ને 'સાહેબ' કહેતો,
એ વિનમ્ર પ્લાસ્ટિક વિણવાવાળાને સલામ !
દુઃખ ભલે ને હજારો હોય, હંમેશા હસતો રહ્યો,
ન
ે એના સપના સાંભળીને યાદ આવે પૂજ્ય કલામ !
ક્યારેય હાથ લંબાવીને ભોજન માંગ્યું છે તેણે ?
ક્યારેય ઉઘાડા ડિલે કપડું માંગ્યું છે તેણે ?
ક્યારેય ભીની આંખે આશરો માંગ્યો છે તેણે ?
ક્યારેય સૂકા સાદે પાણી પણ માંગ્યું છે તેણે ?
નહીં ને !
તો હે સાક્ષર માનવી,
તું શીદ ને એને જબરદસ્તી ભીખ આપે છે ?
એક કુમળા મનમાં નિમ્નતાનો ભાવ શાને ઉપજાવે છે ?
દાન ધરમના નામ પર એક બાળકની,
લાગણીઓને કેમ રમાડે છે ?
વિદ્યાનું દાન કર, થોડો પ્રેમ એને પ્રદાન કર,
રૂપિયો ફેંકી એના તરફ, તું શાં ને મજાક ઉડાવે છે ?
એક મહાન સમ્રાટને ભીખારી બનાવી,
ને કેમ પોતાને ઊંચો માને છે !
એક ગરીબ અશોકને ભીખારી બનાવી,
ને કેમ એનું આત્મસન્માન રુંધાવે છે ?